Erbo-di-mousco(-de-palun)
Epipactis palustris
Orchidaceae
Noms en français : Épipactis des marais, Elleborine des marais.
Descripcioun :Aquesto erbo-di-mousco trachis en group bonodi soun rizoumo, dins li palun alcalin (Ca). Èi pas uno planto forço coumuno en basso Prouvènço, au contro di palun de mountagno mounte se pòu trouba fin que proun aut (2200 m). Se recounèis à si flour blanquinouso tenchado de rouge clar ; lou davans de la labreto caup de gibeto bourdado de jaune. Li fueio soun proun longo.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 15 à 70 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Epipactis
Famiho : Orchidaceae
Ordre : Asparagales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 12 à 18 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 2200 m
Aparado :
Vo
Jun à avoust
Liò : Palun
- Rèire-duno
- Tepiero marnouso
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Epipactis palustris (L.) Crantz, 1769
Grato(-rufo)
Chara aspera
Characeae
Noms en français : Chara rugeuse, Charagne.
Descripcioun :Li grato soun d'augo que trachisson dins lis aigo lindo e cauquiero. Aquesto, pulèu coumuno en Camargo, èi cuberto de pichot pougnoun (aciculo). Lis anteridìo aranjo se vèson bèn sus li pèd mascle. Es uno meno de l'an que disparèis à l'autouno.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço pèr l'ome. Li canard e fóuco la manjon d'aise.
Port : Erbo
Taio : 10 à 40 cm
Fueio : filouïdo
Tipe bioulougico : Idroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Chara
Famiho : Characeae
Coulour de la flour :
Petalo : ges de flour
Ø (o loungour) flour : ges de flour
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 10 m
Aparado : Noun
Remarco : Augo
Abriéu à juliet
Liò : Aigo
- Palun
- Limas
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Cousmoupoulito
Ref. sc. : Chara aspera Willd., 1809